στρεπτοκοκκίαση

η, Ν

ιατρ. νόσος οφειλόμενη σε λοίμωξη από στρεπτόκοκκο, είτε τοπική, όπως στις περιπτώσεις πυοδερμίας, εντερίτιδας, χολοκυστίτιδας, φαρυγγίτιδας και μέσης ωτίτιδας, είτε γενική, όπως στις περιπτώσεις οστρακιάς, επιλόχειου πυρετού κ.ά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. streptococcie (< στρεπτόκοκκος* + -ίαση*)].